De tijd dat een haan ongestraft kon kraaien, dat het overvliegen van een vliegtuig bij de mensen nog het beeld van verre vakantieoorden opriep en dat het nog logisch was dat een waakhond aansloeg om bezoek aan te kondigen, ligt ver achter ons. Dat heeft waarschijnlijk te maken met de verdraagzaamheid die tot vrijwel nihil is herleid, maar ook de grootste liefhebber zal moeten toegeven dat het onophoudende gebrul of gekef van een hond verre van leuk is. Daarom pikten we er deze maand de brief uit
van een familie met verantwoordelijkheidszin, want ze willen wat aan het blafprobleem doen. Maar hoe moeten ze het aanpakken?
maandag, 12 juli 2004 11:09