Als ik bij deze mensen binnenkom, zie ik onmiddellijk wat het probleem is. Hun hond is inderdaad bang van vreemden. Hij is in de living en komt wel even kijken wie zonet heeft aangebeld, maar hij doet dat zodanig dat ik maar één oog en het puntje van zijn neus zie. Op de zitbank ligt een kat. Volledig uitgestrekt, zich van geen kwaad bewust, met het volste vertrouwen in vreemden. Als we verder gaan naar de living, waar de hond is, verstopt hij zich onder de tafel. Dat is spijtig. Ik wil wel nog eens een mooie eurasiër zien, want dit ras is in België heel zeldzaam. Ik ga met de baas en de bazin aan tafel zitten en ik vraag hen Vasco te negeren.

Lees meer hierover in dit artikel.